www.pfnfm.fora.pl

Paulus

W kilku postach opiszę zagadnienia związane z okrętami podwodnymi.

Na wstępie należy zaznaczyć, że SS jest drugą co do trudności w szkoleniu klasą w NF po lotniskowcach. Dlatego jak w przypadku CV, moim zdaniem nie ma sensu męczyć się z okrętami poniżej tireu B. Nie tylko mają mniej HP, ale są wolniejsze, mają mniej tlenu, nie mówiąc o wyrzutniach.

Co do zasady, jeśli mamy możliwość, wybieramy do budowy okręt zarówno z samolotami, jak i działem. Nie wszystkie działa są w stanie wyrządzić przeciwnikowi sensowne uszkodzenia, ale bardzo pomagają w szkoleniu (okrętem bez gwiazd może się zdarzyć, że nawet nie dopłyniemy do żadnego wroga), roli samolotu chyba nie muszę tłumaczyć.

Paulus

WYPOSAŻENIE

Wbrew pozorom najbardziej krytyczna w przypadku okrętu podwodnego jest prędkość. Także zawsze staramy się my nasz SS był możliwie szybki.
Ważna sprawa - w SS pancerz ZWIĘKSZA prędkość, nie ZMNIEJSZA.
A im nasz okręt jest szybszy, nie tylko łatwiej dorwiemy cel, ale i jesteśmy bardziej zwrotni.

Mamy kilka modeli wyposażenia:

- klasyczny to tlen i motory na 3, pancerz na 2. Najbardziej zachowawczy i jednocześnie najlepszy do szkolenia, gdy okręt jest wolny i nie jest w stanie zbyt długo wytrzymać pod wodą. Jest również bardziej użyteczny do warunków, gdy większość, lub mocni przeciwnicy pływają na powierzchni. Np. ostatnio w BR

- agresywny to motory i pancerz na 3, a tlen na 2. Zyskujemy więcej HP, prędkości, zwrotności i wytrzymałości na powierzchni. Niestety można polec w długim pościgu za mocną jednostką, niemniej przy tierze A, czy S możemy w walce z innym SS zaryzykować przyjęcie kilku torped by wygrać walkę.

- dalekowschodni 1: motory i pancerz na 3, tlen 0 i torpedy na 2. W wersji ekstremalnej, pancerz na 2, torpedy na 3

- dalekowschodni 2: motory na 2/3 w zależności do preferencji torpedy i SKO na 2/3. Uzyskują dzięki temu większy bonus za trafienie krytyczne. Obydwie te wersje opracowali przede wszystkim do WoF, gdzie przeciwnik chętniej się naprawia, lub używa okrętów naprawczych. Stawiają wszystko na jedną kartę: zadać jak najszybciej jak największe uszkodzenia. W codziennym graniu te modele są niepraktyczne.

Paulus

TAKTYKA WALKI

Taktykę determinuje wiele czynników: typ okrętu, wyposażenie, rodzaj rozgrywki, mapa, etc.

Są jednak niezmienne reguły ogólne:

pilnuj tlenu!
pilnuj prędkości!

O tlenie chyba nie muszę się rozpisywać. Dlaczego jednak aż tak ważna jest prędkość? Prędkość jest jednym z atutów SS! Daje nam możliwość zatopienia większej ilości celów, ale przede wszystkim daje przewagę w walce z małymi jednostkami, czy innymi SS. Jeśli zbyt wyhamujemy, a przeciwników jest kilku, przyszpilą nas skutecznie do dna, aż zacznie nam brakować tlenu. Tego trzeba przede wszystkim uniknąć. Tak samo w walce z innym SS. Jeśli go spowolnimy, a on nas nie, mamy przewagę manewru. Dlatego głębokiego zanurzenia używamy najkrócej jak się da by tylko uniknąć torped, czy jeży.

Generalnie walka SS przypomina trochę walkę myśliwców. Nie tylko strzelamy w linii okrętu, ale zarówno musimy zachować prędkość i taktyki starcia z innym SS są tożsame z lotniczymi.
W zależności od właściwości okrętu, którym dysponujemy, mamy do wyboru:

Jednak zanim dojdzie do starcia, musimy zbliżyć się do celów. Pędzimy pełną parą i jak najdłużej na powierzchni w kierunku wrogów. Gdy zaczną strzelać, wyskakujemy tylko na chwilę na powierzchnię. Nie chodzi nawet o tlen, ale właśnie o prędkość.

W Wielkiej wybieramy najpierw cele takie jak groźniejsze BB, czy przede wszystkim CV. Nawet jeśli nie możemy chwilowo dogonić CV, to podświetlamy go sojusznikom. Nie ganiamy się z DD, czy CL. Oczywiście trzeba cały czas uważać, czy ktoś nie minuje. Jeśli sytuacja na to pozwala (mamy czas i tlen) unikamy wykrycia przez sonar wroga. Lepiej nadrobić trochę drogi, czy zanurkować, niż potem szarpać się z jakimś DD, podczas gdy CV dziesiątkuje nasz zespół.

Może nie tak jak tlen i prędkość, ale również istotne jest przeładowanie wyrzutni. Nie dochodzimy do celu z sonarem z nienaładowanymi wyrzutniami! Zacznie manewrować, czy zaatakuje torpedami, albo jeżami, a my tracimy przewagę.

Jest wielu dobrych graczy SS. Z niektórymi mam lepsze statystyki, z innymi gorsze, ale każdego choć raz pokonałem, więc się da. W walce z SS z manewrów kluczowe jest opanowanie do perfekcji głębokiego zanurzenia. Nie da się tego zrobić w teorii, potrzebna jest praktyka.
Uwaga, czasem głębokie zanurzenie się zacina, okręt się nie zanurzy i oberwiemy torpedą! Jeśli mamy szansę to zrobić, staramy się wtedy na chwilę wynurzyć. To naprawia ten błąd.
Zanurzać się można nie tylko by uniknąć, ale też żeby na chwilę zniknąć przeciwnikowi.

I to jest moja druga zasada: graj maksymalnie nieprzewidywalnie! Czasem zrób wręcz coś głupiego, no może poza niepotrzebnym wynurzaniem się. Nie graj nigdy tak samo. Co jakiś czas wykonaj losowy manewr. To zawsze pisałem, gdy ktoś mnie pytał o rady. Siłą rzeczy nie da się podać konkretnych rozwiązań, bo jeśli ktoś inny na nie wpadnie, nie zadziałają.

Jeśli sytuacja na to pozwala, jak najdłużej pozostajemy na powierzchni! niektóre okręty podwodne mają działa na tyle mocne, że potrafią zatopić DD, albo nawet nieszkolony, słaby BB! Oczywiście w przypadku małych jednostek po prostu pozostajemy poza zasięgiem, a większych na czas salwy wroga, zanurzamy się. Mocne działo daje szczególnie przewagę wobec wrogiego SS. Jeśli wyczujemy że cel ma słabsze działo, albo jest mniej wytrzymały, oddalamy się trochę i wyciągamy go na powierzchnię. W skrajnym przypadku uciekając i strzelając z działa jesteśmy w stanie wygrać nawet z lepszym przeciwnikiem, bo pod wodą nas nie dogoni.

Paulus

Okręty podwodnie S tier od niedawna mają opcję nalotu. Uwaga! nalotu nie wykonujemy na opancerzone jednostki z max HP, bo zwyczajnie nic im nie zrobimy! Nalatujemy DD, CL, albo cięższe okręty gdy ich HP spadnie poniżej 75%